Znaleziono produktów: 36

"To niezwykła lekcja patriotyzmu pisana sercem i własnym przykładem, jaką może dać rodzic dziecku!"

Maria Akida, clevera.blox.pl

Opowieść o księgarzu, który podejmuje samotną walkę w obronie wolności słowa.

Kule zamachowców skierowane do Tahara Djaouta przed domem w Algierze zdecydowały o nieostatecznym kształcie Ostatniego lata rozumu, pieśni o odwiecznej walce między „jedyną słuszną postawą” a otwartością myślenia, między dogmatem a wolnością i pięknem różnorodności. Nad księgarzem Boualemem Yekkerem (z jęz. kabylskiego: „ten, który powstał”) coraz bardziej ciąży widmo przegranej jego książek z Księgą, która zabrała mu koloryt życia, skradła współobywateli, przyszłość i miejsce w świecie.

Rosso Istanbul to osobista opowieść Ferzana Özpeteka, reżysera o dwóch tożsamościach, w której autobiograficzne wątki splatają się z fikcyjnymi. Dwie równoległe opowieści, w których smutek miesza się z radością, teraźniejszość ze wspomnieniami, stary Stambuł z nowym, osobista burza w życiu bohaterów z antyrządowymi zamieszkami z 2013 r.

K. Relacja z pewnych poszukiwań to historia ojca desperacko poszukującego córki, zaginionej w okresie dyktatury wojskowej w Brazylii. Narratorem jest żydowski imigrant z Polski lat 30. XX w. z bogatą przeszłością polityczną, uciekający od rzeczywistości w literaturę jidysz.

"Adibas jest bardziej reportażem niż fikcją literacką, prezentuje obraz współczesnego społeczeństwa gruzińskiego. (...) W adibasie Gruzini mogą się przejrzeć jak w lustrze: zobaczą zepsucie konsumpcjonizmem, pozorne poczucie bezpieczeństwa, kompletne niezainteresowanie polityką, a co za tym idzie losami kraju, który znajduje się przecież w niebezpieczeństwie. Jest to więc powieść-ostrzeżenie, ale i smakowity kąsek dla miłośników ciekawej formy i zabawy konwencją. Dla Burczuladze nie ma tematów tabu, nie istnieje poprawność polityczna. (...) Gruzińscy krytycy uznali adibas za najważniejszą książkę XXI wieku".
Zofia Tatarek, ksiazki.wp.pl

"Kusturica urodził się w '54 roku, ale kiedy go czytałam, miałam takie wrażenie, jakbym słuchała opowieści dobrego kumpla. Jakbym z kumplem siedziała przy jakiejś fajnej śliwowicy albo przy dobrym winie, a nawet z przyjacielem, z kimś, kogo doskonale znam".
Dagmara Chojnacka, Polskie Radio Wrocław

„Przez większość czasu i dla większości ludzi Tel Awiw to cudowne, bezpieczne miasto. Historie zebrane w tym tomie opowiadają o tym, co dzieje się w pozostałym czasie z pozostałymi ludźmi”.

Etgar Keret

Zbiór, w którym pojawiają się najgłośniejsze nazwiska współczesnej literatury czeskiej, jest pełen niespodzianek i oferuje nam Pragę, która przepysznie miota się między tym, co magiczne, a tym, co obskurne, między mglistą przeszłością a przyszłością hi-tech. Pavel Mandys

Belfast to najbardziej noirowe miejsce na ziemi.
Lee Child

Belfast Noir to fascynujący dokument czasu i miejsca, prezentujący utalentowane i coraz bardziej wybijające się pokolenie północnoirlandzkich autorów kryminałów.
The Irish Times

"Sir Francis Bacon powiedział kiedyś, że niektóre książki należy smakować, inne połykać, a jeszcze inne przeżuć i przetrawić. Książka Vasile Ernu Urodzony w ZSRR w zależności od perspektywy i nastroju czytelnika może odnosić się do każdej z tych kategorii".
Kamil Całus, Nowa Europa Wschodnia

"Wystarczy, że pomieszkasz w Petersburgu kilka lat, a bez problemu zaczniesz rozróżniać przynajmniej dziesięć odcieni czerni. Petersburżanie, którzy żyją tu od pokoleń, rozpoznają ich setki. To nieodłączny tutejszy fenomen – podobnie jak białe noce, moment podnoszenia mostów czy ożywający w nocy jeździec miedziany. To zjawisko trzeba zaakceptować i żyć z nim w pełnej harmonii. Harmonia mroku jest dla Petersburga całkowicie naturalna, gdyż noir to esencja tego miasta".

Julia Goumen i Natalia Smirnowa

"W państwie zbudowanym przez przedsiębiorców i buntowników zawsze znajdzie się miejsce na opowieści w stylu noir. Jak lubi powtarzać mój ojciec, wielu chińskich mieszkańców Singapuru to potomkowie poszukiwaczy szczęścia z południowo-wschodnich Chin, które jego zdaniem od zawsze słynęły z „przemytników, piratów i naprawdę zręcznych przedsiębiorców”. (ze wstępu)

Nazywają ją La Serenissima, La Dominante, Królowa Adriatyku, Miasto na Wodzie, Pływające Miasto, Miasto Kanałów...

Po mrocznych zaułkach Wenecji oprowadzają: Barbara Baraldi, Tony Cartano, Francesco Ferracin, Michael Gregorio, Mike Hodges, Mary Hoffman, Maxim Jakubowski (redactor antologii), Peter James, Michelle Lovric, Francesca Mazzucato, Matteo Righetto, Isabella Santacroce, Emily St. John Mandel, Maria Tronca.

(...) tych trzynastu współczesnych autorów – nie jesteśmy w moim mieście przesądni! – wybranych do niniejszej książki to brukselczycy całą duszą, którzy znaleźli odpowiednie słowa, aby przedstawić swoją miłość – często niedobrą, zawsze czułą – do miasta, w którego rytmie toczy się ich życie. Czy więc piszą kryminały, thrillery, fantasy, komiksy, a nawet gorzej: czy są żurnalistami – zabiorą was na wyprawę naprawdę mroczną, noir, zabawną, krwawą, przerażającą, osobliwą... belgijską!

Po mrocznych zaułkach Brukseli oprowadzają: Barbara Abel, Ayerdhal, Émilie de Béco, Paul Colize, Jean-Luc Cornette, Patrick Delperdange, Sara Doke, Michel Dufranne (redaktor antologii), Kenan Görgün, Edgar Kosma, Katia Lanero Zamora, Nadine Monfils, Alfredo Noriega, Bob Van Laerhoven.

Debiutancka książka Karima Miské nagrodzona najważniejszą francuską nagrodą literacką w gatunku kryminału (Grand prix de littérature policière).

Paryż. 19. dzielnica to modelowy tygiel kulturowy. Pod pozorną harmonią wieloetnicznego środowiska kipią mroczne emocje. Ahmed, Francuz o arabskich korzeniach cierpiący na chroniczną depresję po osobistym dramacie, to współczesny Don Kichot kupujący książki na kilogramy (ma już w mieszkaniu ponad 2,5 tony). Czyta właśnie świeżo nabytą książkę, gdy orientuje się, że kapią na niego krople krwi. Ofiarą rytualnej zbrodni jest jego sąsiadka, młoda stewardesa Laura. Ahmed staje się głównym podejrzanym o zabójstwo. Skomplikowaną siatkę zdarzeń prowadzących do śmierci Laury próbują rozwiązać detektywi Rachel Kupferstein i Jean Hamelot - aszkenazyjska Żydówka i syn bretońskiego komunisty. Odkrywają świat, w którym reguły wyznaczają mieszkający w sąsiedztwie salafici i ortodoksyjni Żydzi, i w którym ani Armeńczyk anarchista, ani Turek, właściciel kebabu, ani chasyd rastafarianin nie są chętni, żeby cokolwiek ujawnić...

"Przykład Minajewa - w przeciwieństwie do przykładu Coelho - pokazuje, że pisanie o życiu ludzkim z perspektywy mędrca nie musi prowadzić do grafomanii. I jeszcze jedno. Rosjanin posiada dar, o którym marzy wielu pisarzy: potrafi czytelnika wciągnąć. Duchlessa, choć to książka nie najkrótsza, czyta się w ciągu jednego dnia".
Artur Hellich, niewinni-czarodzieje.pl

"Powieść Granica zapomnienia jest niczym lodowa szczelina: zimna i surowa, ale i piękna, zbudowana z wyraźną poetycką wrażliwością, by przeciwstawić się wymazywaniu pamięci". - The Wall Street Journal

 "Lebiediew jest prawdopodobnie najlepszym rosyjskim pisarzem młodego pokolenia". - The New York Review of Books

 "Lebiediew jest prawdopodobnie najlepszym rosyjskim pisarzem młodego pokolenia". - The New York Review of Books

"Siergiej Lebiediew pisze o dniu dzisiejszym, nie o przeszłości". - Swietłana Aleksijewicz